Stara Planina
Stara planina spada u mlade venačne planine, sa brojnim lepotama, koje su nedovoljno poznate ljudima. Naziva se još i Balkan, po čemu je i čitavo poluostrvo na kome se planina nalazi dobilo naziv Balkansko poluostrvo.
Predstavlja prirodnu granicu između Srbije i Bugarske. Pruža se od Vrške Čuke na severu, do Dimitrovgrada na jugu, u dužini od oko 100 km. Udaljena je 70 km od Niša, 100 km od Zaječara, 50 km od Knjaževca ili Pirota, a od Beograda 330 km. Najbliže naseljeno mesto turističkom centru je selo Kalna, udaljeno 20 Km. Smeštena je na teritoriji sledećih opština: Zaječar, Knjaševac, Pirot i Dimitrovgrad. Na njoj postoje brojni impresivni vrhovi, koji se nalaze na visini iznad 1700 m, a to su: Babin zub (1780m), Zarkova čuka (1848m), Prilepski vrh (1905m), Tupanar (1955m), Lazarevi jaglaci (1874m), Bratkova strana (1943m), Mramor (1760m). Duž granice Srbije sa Bugarskom to su: Golemi kamen (1969m), Dupljak (2032m), Midzor (2169m), Golema čuka (1957m), Vrazja glava (1935m), Tri čuke (1937m), Kopren (1963m) i Srebrna glava (1932m) i u Bugarskoj vrh Botev (2376m), koji je i najviši vrh Stare planine. Ukupna površina masiva koji zahvata Srbiju je 1802 km kvadratna.
Na Staroj planini se može izdvojiti nekoliko klimatskih regiona: prelazni ili subplaninski klimatski region na visinama između 600 i 1250 m n.v., pravi planinski klimatski region na visinama između 1250 i 1900 m n.v. i visokoplaninski klimatski region na visinama iznad 1900 m n.v. Snežna granica na Staroj planini se nalazila na visini od oko 1700 m n.v.
Bogata je vodama i predstavlja kolevku dve reke: Nišave i Timoka. Ostale značajne reke na ovim prostorima su Toplodolska reka, Visočica, Dojkinačka reka, Jelovička reka i Rosomačka reka.
Proglašena je parkom prirode 1997. godine i time su svi rezervati i spomenici prirode stavljeni pod jedinstvenu zaštitu države. Čini jedinstven ekosistem sa raznovrsnim živim svetom. Zahvaljujući specifičnosti i značaju, kao i raznovrsnosti flore i faune, veliki broj lokaliteta proglašen je zaštićenim prirodnim dobrima, rezervatima i spomenicima prirode.
Do pre 15 godina, na teritoriji Stare planine, pravljen je jedan od najkvalitetnijih sireva na svetu, koji se zvao Staroplaninski kackavalj ili Pirotski kačkavalj. Ovaj sir je predstavljao jedan od najznačajnijih izvoznih artikala Srbije. Interesantno je napomenuti da je 60-ih godina upravo ovaj sir najviše koristišćen u ishrani u Beloj kuci. Pašnjaci Stare planine su nakon drugog Svetskog rata napasali i do 500 000 ovaca.
Stara Planina predstavlja jedan od najznačajnijih turističkih centara Srbije, ali sa nedovoljno razvijenim smeštajnim kapacitetima. Stara planina smeštaj ima veliki potencijal za razvoj zimskog, planinskog, lovnog, biciklističkog i seoskog turizma, na čijoj se valorizaciji i poboljšanju uslova za njegovo iskorišćavanje uveliko radi. Grade se ski staze i žičare koje predstavljaju zanimljivu i privlačnu atrakciju za mnogobrojne turiste.